موضوعات مطرح شده عبارت بود از:
بررسی آیات ۶۷و۶۸ انعام که اشاراتی به واژه یخوضون شد که فرو رفتن در باطل هست
در این رابطه پرسشی مطرح شد،
« یخوضوا فی حدیث غیره
آیا حدیث باطل دیگریست یا چیز حقیست وآیا قرآن میخواهد آن شخص را دچار استدراج کرده ودر باطل دیگری گمراه کند ویا میخواهد از باطل به سمت حقی او را از باطل خارج کند؟
ارتباط یخوضوا واعراض و... چیست؟
بعد از مطالعه و صحبت در مورد آیات، سوال شد اگر بخواهید مدیر یک حکمتسرا باشید چه نقاط ضعف و قوتی را تا اینجا از عملکرد گذشته حکمتسرا در نظر میگیرید؟
توجه به کیفیت مهم تر و اساسی تر از کمیت است و نباید کیفیت را فدای کمیت کرد و اینکه برخی نظرشان این است که باید با نقاط قوت فعلی حرکت کرد ونقاط ضعف را تدبیر کرد.
بیان حدیث قدسی: هرکس برای چیزی خلق شده است و آن چیزی که برای آن خلق شده برایش میسر و آسان است
که در این رابطه سوالی در جلسه قبل مطرح شده بود:
چقدر افراد کار ها و فعالیت ها در حکمتسرا را از خودشان
می‌بینند؟! چقدر در کارهایی که انجام می‌دهیم احساس یسر میکنیم؟!
ودر ادامه این سوال مطرح شد،
چقدر قله های ترسیمی حکمتجویان کوثر برای دوره دوم از فطرت ان ها برخواسته چقدر از غریزه؟!
وسپس قله ها که باید باتوجه به نیاز های فطری چیده شود و نه بصورت زمینه وموضوعاتی که از بیرون به ما چسبانده میشود و ریشه در فطرت ندارد و ...
معیار و سنجش و خط کش برای فهم فطری یا غریزی بودن یک کار چیست؟!