... هَلْ یَسْتَوِى الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لَایَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ
«...آیا کسانى که مى‏دانند وکسانى که نمى‏دانند یکسانند؟ تنها خردمندانندکه پند پذیرند»
(آیة 9 سورة مبارکة زمر)
الف) مدرک:وقتی سخن از مدرک به میان می‌آید دو برداشت از واژۀ مدرک متصور می‌شود:
1. دیپلم، لیسانس، دکترا و... که معنی اصطلاحی مدرک در جامعه است.
هدف حکمت‌سرا اعطاء دیپلم، لیسانس و... به حکمت‌جو نیست و بر اساس مبانی نظری خود، هدف قرار‌دادن اخذ این مدارک را از مظاهر شرک و بت‌پرستی می‌داند.
اگرچه راهنمایی حکمت‌جویان برای مسیرهای دریافت این نوع مدارج رایج در جامعه و نیز تذکر جهت مراقبت از نیت در اخذ مدارک رایج از وظایف حکمت‌سرا به حساب می‌آید ولی این بدان معنی نیست که همۀ حکمت‌جویان موظف به طی‌کردن یکنواخت مسیری جهت گرفتن دیپلم و لیسانس و... باشند.
2. وسیله‌ای جهت سنجش درک که معنی لغوی مدرک است.
این برداشت از واژۀ مدرک، از اهداف مهم حکمت‌سراست و معرفی مسیرهایی جهت سنجش درک حکمت‌جویان از دو طریق صورت می‌گیرد:
الف. توانمندی و سوابق عملیاتی هر حکمت‌جو در بهره‌هایی که از هر ساحت برده است. به عنوان مثال ارائۀ مقالات و توان به کارگیری معلومات در رفتارهای زندگی از جملۀ این وسیله‌های سنجش است.
ب. معرف قراردادن اشخاص توانمند و مؤثر در جامعه که توانمندی حکمت‌جو را تأیید می‌کنند.
ب. رشدیابی(ارزشیابی):  براساس نگاه حکمت‌سرا به مدرک، نظام ارزشیابی نیز در حکمت‌سرا کاملاً متفاوت با ساختارهای آزمون‌ها و امتحانات رایج در مدارس و دانشگاه است.